Terwijl ik naar hem luister, vormt zich in mijn hoofd al een antwoord. Mijn gedachten zijn niet meer bij zijn verhaal, maar bij mijn eigen verhaal. Hij is mij kwijt en dat komt niet door hem maar door mij.
Ik luister niet echt, niet met aandacht. Ik val hem in de reden, vertel dat ik dat ook heb meegemaakt, dat ik het herken. Ik pak het verhaal over. Dat is fout.
Echt luisteren is een kunst. Echt luisteren, vraagt stil zijn, vraagt om stiltes, vraagt zo nu en dan om een kleine aanmoediging.
Echt luisteren is ook luisteren achter het luisteren. Is ook luisteren naar de toon waarop iets gezegd wordt of de manier waarop het gezegd wordt. Alleen daaruit kan je al zoveel informatie halen.
Echt luisteren betekent ook je verplaatsen in de ander.
De voormalig Romeinse keizer Marcus Aurelius zei het toen al:
‘Maak er een gewoonte van zorgvuldig te luisteren naar wat anderen vertellen en kruip, voor zover mogelijk, in de geest van de ander.’
En oh wat moeilijk is dat. De afgelopen bijna twee jaar heeft dat wel aangetoond.
Als je echt luistert, kom je er wellicht achter wat de ander beweegt, waarom hij doet wat hij doet, waarom hij zegt wat hij zegt, waarom hij de keuzes maakt die hij maakt.
Afgelopen jaar las ik het boek ‘De weg van het luisteren’. De kunst van creatieve aandacht’ van Julia Cameron.
Als je beter wilt leren luisteren naar je omgeving, naar anderen, naar jezelf en meer, neem dan eens dit boek ter hand. Zij loodst je in zes weken door de manieren en lagen van luisteren. Niet alleen door het te vertellen, nee ook door er praktische oefeningen aan te koppelen. Het is een boek dat je telkens weer even oppakt, om weer even te lezen, weer even te oefenen… Luisteren hoe doe je dat nu echt.
En als je op zoek bent naar je eigen verhaal of het verhaal van je organisatie of het verhaal van een ander, is goed luisteren essentieel. Ik heb nog best wat te leren voordat ik luisteren tot in de finesse beheers.
Hoe goed ben jij al?
